Aboriginal-mythologie[]
Dit verhaal verklaart de overstrommingen en de droogte in Australië Titel: Tiddalike de grootste kikker Tiddalike was de grootste kikker van de wereld. Op een ochtend werd hij wakker met zo'n droge keel en zo'n dorst, dat hij meteen begon te drinken en drinken tot dat er niks meer op de wereld aan water te vinden was. Ieder diertje of plantje ging dood de overgebleven dieren kwamen bij elkaar om een plan te maken hoe ze het water terug konden krijgen. De oude wombat had een slim plan: we moeten Tiddalike aan het lachen maken. Dan gaat zijn bek vanzelf open en kan het water eruit stromen. De kookaburra vertelde Tiddalike zijn allerbeste grappen. Maar de enige die lachte, was hijzelf. Toen sprong de kangoeroe op de rug van de grote emoe. Ook deze vertoning had geen succes, Tiddalike glimlachte niet eens. Ten slotte ging Nabunum, de adder, op het puntje van zijn smalle staart staan en probeerde te dansen. Hij kronkelde zo wonderlijk dat Tiddalike in lachen uitbarstte. Al het water stroomde in grote golven uit zijn bek. Het stortte neer op de aarde en vulde de uitgedroogde meren, plassen en rivieren.